Vrouwen hebben een heel aparte kijk op heel wat politieke programmapunten. Vaak zijn ze zeer begaan met wat ze doen en dat is nog steeds - naast hun job - ook de verantwoordelijk voor hun gezin, de opvoeding van kinderen, het huishouden,... Tenslotte zijn heel veel vrouwen ook de drijvende kracht achter diverse verenigingen.

Als we dan toch vrouwen niet direct gelijk kunnen (of willen) stellen met mannen dan kan het voorlopig overigens heel erg eenvoudig gerealiseerd worden: glijdende werkuren, inspraak in de regeling van de arbeidsduur, een wezenlijke aftrek van het belastbaar inkomen van de kosten voor kinderopvang, het uitbreiden van deze aftrek voor kinderen tot 12 jaar, de realisatie van de opvang van zieke kinderen, ...

Bestaande projecten rond telewerk (en thuiswerk) moeten verder uitgebreid worden, nieuwe projecten moeten aangemoedigd worden. het vaderschapsverlof moet bovendien uit de sfeer van “flauwe alternatieve wezens” gehaald worden.

Vrouwen hebben natuurlijk meer aandacht voor de toestand van de vrouw na een (echt)scheiding van hun partner. Ze lopen immers een groter risico om in de armoede terecht te komen omdat in ons huidig fiscaal stelsel de plaats van de alleenstaande vrouw niet goed geregeld is.

Vrouwen hebben natuurlijk de neiging om door te bomen over diverse thema's ,maar dat is nu ook de reden dat vrouwen in de politiek thuis horen, om te zorgen dat er effectief iets gebeurt en dat de politiek niet jarenlang moet teren op plannen die voorheen gemaakt werden door,... U raadt het mannen.

Betty Depret - december 2004